مجوز استخر برای لاکچری‌بازها

این روزها بحران آب در کشور تبدیل به چالشی جدی شده و خشک شدن تالاب‌ها و رودها یکی پس از دیگری نگرانی‌ها را افزایش داده است. در این شرایط شهرداری تهران اجازه ساخت استخر را در بسیاری از ساختمان‌های بلندمرتبه و برج‌ها صادر کرده و می‌کند. 
استخر از اوایل دهه ۸۰ به عنوان امتیازی لوکس و لاکچری به برج‌ها و بلندمرتبه‌ها اضافه ‌شد. هر چند ساختمان‌های قدیمی هم استخر داشتند اما فراگیر نبود. فراگیر شدن استخر در ساختمان‌ها باعث افزایش از ۲ تا ۷ درصدی قیمت می‌شد از این رو مورد اقبال بساز و بفروش‌ها بود. اما این روزها این شاخصه‌ لوکس از خانه‌ها در گران‌ترین مناطق تهران در حال حذف شدن است. معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران اعلام کرده؛ «در سنوات گذشته و دوره شهرداری محمدباقر قالیباف در راستای سخت‌گیری ساخت استخر مکاتباتی صورت گرفت و در نتیجه مقرر شد ساخت استخر با مجوز آب و فاضلاب امکان‌پذیر باشد. اگر ساختمانی بدون این مجوز ساخته شود تخلف محسوب شده و شهرداری با آن برخورد می‌کند. این پرونده‌ها به کمیسیون ماده ۱۰۰ ارجاع می‌شود.»
برج باغی ۱۵طبقه در ولنجک با متراژ ۲۰۰ متری، طبقه هفتم متری ۲۳۰ میلیون تومان است. این ساختمان دارای استخر است. مشاور املاکی که قصد فروش دارد به انصاف نیوز گفت: «قیمت ساختمان‌ها به سازنده، نوع مصالحی که در آن به کار رفته و بسیاری از موارد دیگر بستگی دارد. اما داشتن استخر برای یک ساختمان هنوز هم در این منطقه یک امتیاز حساب شده و تقریبا متری ۳۰ میلیون تومان (کمی پایین‌تر یا بالاتر) قیمت دارد. 
قیمت‌ هر متر مربع آپارتمان در نیاوران هم از ۱۳۹ میلیون تومان شروع می‌شود و به بالای ۲۲۰ میلیون تومان می‌رسد. پر بیراه نیست اگر بگوییم منطقه یک تهران پراستخر‌ترین منطقه تهران بود اما از سال ۹۷- ۹۹ ساخت استخر دیگر صرفه اقتصادی برای سازندگان ندارد. مشاور املاک این منطقه می‌گوید: «ساخت استخر از سوی شهرداری ممنوع نشده است. شهرداری پول طبقه منفی را می‌گیرد و پروانه ساخت صادر می‌کند. بعد از آمدن کرونا وزارت بهداشت اجازه نداد مردم از استخرهای عمومی استفاده کنند. بعضی‌ها فکر کردند که استخرهای ساختمان‌ها شلوغ می‌شود اما اینطور نشد چون مردم از جان خودشان می‌ترسیدند.»مشاورین املاک این منطقه درباره کاهش استخر در ساختمان‌های نوساز تاکید کردند: «از سال ۹۸ قیمت‌ ملک به‌شدت افزایش پیدا کرد و در بعضی از محله‌های منطقه (نیاوران) قیمت‌ها تا ۱۰ برابر هم افزایش داشت. قیمت مصالح ساختمانی‌ هم آنقدر بالا رفت که سر آدم سوت می‌کشید. 
حالا برای سازندگان نمی‌صرفد که استخر بسازند. سازندگان مجبورند از سازه متفاوت و گران‌تری برای ساخت استخر استفاده کنند. آنها این پول را دو، سه سالی است که در فرنیش، کابینت‌های بهتر و زیباتر و دکوراسیون داخلی هزینه می‌کنند تا خانم‌ها رغبت بیشتری برای خرید خانه پیدا کنند. این روزها سلیقه خانم‌ها مهم‌تر از داشتن استخر برای سازندگان است.» اما هنوز هم ساختمان‌های زیادی در مناطق شمالی شهر وجود دارد که استخر دارند. یکی از سازندگان درباره این موضوع می‌گوید: «در قدیم خانه‌های ویلایی شمیران استخر داشتند. اما از زمانی که شمیران ترکید، یعنی ۲۰- ۲۵ سال پیش آپارتمان‌سازی و برج‌ها که در این منطقه ساخته شدند استخر هم داشتند. حالا از ۲۰۰۰ واحد مسکونی شاید ۴ نفر به جای ساخت برج یا آپارتمان رغبت کند و خانه ویلایی بسازد.»
نام منطقه ۲۲ که می‌آید ناخودآگاه پرونده‌های متعدد تخلفات شهری در ذهن رژه می‌روند. این منطقه هم از ساخت استخر از مناطق شمالی تهران عقب نمانده است. بیشتر برج‌هایی که با پروانه ساخت و بدون پروانه ساخت (توافقی) سر به فلک کشیده‌اند هم استخر دارند. مسلما پیش‌خرید ساختمان در هر محله منطقه ۲۲ قیمت خودش را دارد از متری ۴- ۵ میلیون تومان بگیر تا متری ۳۰ میلیون تومان. اما نکته اساسی این است که ساختمان‌هایی که در آینده استخر خواهند داشت هم قیمت بیشتری دارند و قیمت‌شان بین ۷ تا ۱۰ درصد بیشتر از دیگر ساختمان‌هاست. با نبود تصمیمات همگن در مدیریت یکپارچه شهری بسیاری از تخلفات و مشکلات بلاتکلیف مانده‌ است.
 اریوش مختاری، کارشناس ارشد مدیریت منابع آبی با تاکید بر ضرورت اصلاح نگرش بر موضوع آب گفت:«برای کاستن از دامنه بحران آب ایران نیازمند یافتن راهکارهای اصولی و مبتنی بر دانش فنی و مدیریتی هستیم. مدیریت راهبردی به تفکر انسجام می‌دهد و در کنار اینکه لازم است در چارچوب مبانی نظری بحران آب به حل آن همت گماشت، بهتر است از ظرفیت مدیریت راهبردی برای حل بحران آب کمک گرفت.»
این کارشناس ارشد مدیریت منابع آبی با بیان اینکه در پهنه‌ مدیریت آب کشور، به مرور تهدیدها افزون شده و نقاط ضعف و شکنندگی بسیاری پدید آمده است، گفت: «مدیریت راهبردی کمک می‌کند تا وضعیت موجود را بهتر بشناسیم و سیاست‌های اجرایی را در وضعیت تهاجمی یا تدافعی برگزینیم. تعیین و گزینش سیاست‌ها در چارچوب مدیریت عرضه و تقاضای آب و یا تحلیل‌های منفعت هزینه انجام می‌شود.»